6 faktów, które musisz wiedzieć o piłce nożnej – Polska
„Chodzi o to, by strzelić jedną bramkę więcej od przeciwnika” – mawiał trener-legenda polskiej piłki nożnej, Kazimierz Górski. Prosta recepta na wygrany mecz. Kadra Polski z wyróżniającymi się gwiazdami i młodymi nadziejami, może sprawić niejedną niespodziankę podczas Euro 2016. Garść faktów o drużynie z orłem na piersi:
1. POLSKIE ORŁY
Robert Lewandowski – pozycja: atakujący, klub: Bayern Monachium
Arkadiusz Milik – pozycja: atakujący, klub: Ajax Amsterdam
Jakub Błaszczykowski – pozycja: pomocnik, klub: Fiorentina
Bartosz Kapustka – pozycja: pomocnik, klub: Cracovia
Łukasz Piszczek – pozycja: obrońca, klub: Borussia Dortmund
Wojciech Szczęsny -pozycja: bramkarz, klub: AS Roma
2. TRENER: TEN, KTÓRY POKONAŁ NIEMCY
Jednym z marzeń Adama Nawałki była praca z reprezentacją narodową, spełniło się 1 listopada 2013 r. Główne zadanie: przygotowanie drużyny na Euro 2016. Nawałka znany jest z tego, że jako jedyny trener w historii polskiej piłki pokonał seniorską kadrę Niemiec (2-0 w 2014 r.). Awans do Euro 2016 przypieczętował zwycięstwem nad Irlandią w październiku 2015 r. Nobliwy pan w eleganckim garniturze, tylko z pozoru spokojnie obserwujący mecz z ławki trenerskiej.
3. STYL GRY: „TAK SIĘ GRA, JAK PRZECIWNIK POZWALA” (K. GÓRSKI)
Tak jak kiedyś mawiało się, że był Dudek (Jerzy Dudek, były bramkarz reprezentacji Polski) i 10 koszulek, tak teraz ciśnie się na usta: Lewandowski i 10 koszulek. Nic jednak bardziej mylnego. Podczas gdy Robert ściąga na siebie trzech obrońców, akcje w pięknym stylu kończy Milik, bądź jeden z pomocników, w tym młoda nadzieja polskiej piłki: 19-letni Bartosz Kapustka, który jeszcze do niedawna grzał ławę w Cracovii. Styl gry polskiej reprezentacji bazuje na szybkich kontrach, choć jak pokazał pierwszy mecz na Euro z reprezentacją Irlandii Północnej, całkiem dobrze radzimy sobie w ataku pozycyjnym.
4. PIŁKARSKIE SŁOWNICTWO: „PIŁKA TO GRA PROSTA. NIE POTRZEBA DO NIEJ FILOZOFII” (K. GÓRSKI)
Przestawiamy słownictwo piłkarskie dla niewtajemniczonych:
Spalony – encyklopedia wyjaśnia nader skomplikowanie tę sytuację, mówiąc krótko: piłkarz drużyny atakującej w momencie podania jest bliżej bramki przeciwnika niż ostatni obrońca (chyba nie ułatwiłam sprawy…)
Sędziowie – główny, liniowi, techniczny.
Kapitan – z reguły osoba najbardziej doświadczona na boisku, bierze udział w losowaniu stron boiska przed meczem i losowaniu przed ew. serią rzutów karnych, wyróżnia go opaska na ramieniu. Reprezentuje drużynę w rozmowach z sędzią, choć nie może podważać jego decyzji.
Rzut wolny a karny – wolny: wykonywany z miejsca faulu przez zawodnika drużyny sfaulowanej, rzut karny wykonywany jest z odległości 11 metrów (stąd też nazwa jedenastka) i może być podyktowany przez sędziego w przypadku faulu w polu karnym bądź też po zagraniu ręką.
Kartka żółta a czerwona – żółta równa się upomnieniu, można ją dostać np. za agresywny faul lub też za pyskowanie sędziemu, czerwona równa się wykluczeniu z gry (dwie żółte kartki dają czerwoną), kartki mogą zobaczyć zarówno zawodnicy jak i trener.
Doliczony czas gry – sędzia może doliczyć dodatkowe minuty do regulaminowego czasu gry (tj. 90 min.), dzieje się tak w przypadku częstych przerw w meczu (np. z powodu fauli).
Rada: nie pytaj po meczu swojego chłopaka/narzeczonego/męża, w których koszulkach grali nasi.
5. STADIONOWE PRZYŚPIEWKI
Gdzie polska reprezentacja tam rzesze kibiców, dla których każde mistrzostwa to jedno wielkie święto. Po dumnym odśpiewaniu hymnu narodowego, stadion wybrzmiewa przyśpiewkami, które jakże łatwo wpadają w ucho, skupmy się na tych mniej wulgarnych:
„Ole, ole, ole, ole, nie damy się, nie damy się!” – znany na całym świecie okrzyk w polskiej wersji.
„Lewandowski dawaj gola! Taka jest kibiców wola” – nazwisko zawodnika można dowolnie wymieniać.
„Jeszcze jeden, jeszcze jeden” – gdy drużyna wygrywa, a kibice chcą więcej.
„Nic się nie stało, Polacy, nic się nie stało” – gdy drużyna przegrywa, obyśmy tego nie usłyszeli.
6. DUMA NARODOWA
Przystrojone flagami samochody, długie kolejki w sklepach tuż przed meczem, pełne ogródki piwne, gra ze znajomymi w typowanie zwycięzcy. Polska żyje piłką nożną, która mimo braku od wielu lat spektakularnych sukcesów (przypomnijmy, że znacznie lepiej radzimy sobie w siatkówce, w 2014 r. zdobywając tytuł Mistrza Świata), jest sportem narodowym. Każdy staje się ekspertem z dziedziny piłki, a wiadomości sportowe rozpoczynają główne wydania serwisów informacyjnych w radio i telewizji. Jak to mawiał Kazimierz Górski: „Dopóki piłka w grze, wszystko jest możliwe”.
Zdjęcie: oficjalna strona Polskiego Związku Piłki Nożnej PZPN.pl