Egzamin TOEFL PBT był starszą wersją egzaminu TOEFL i był dostępny tylko w niektórych krajach. Była to zdecydowanie najmniej popularna z dwóch wersji TOEFL. TOEFL PBT to zupełnie inny egzamin niż egzamin TOEFL online, tzw. TOEFL iBT. Niektóre z głównych różnic polegały na tym, że sam test był krótszy, nie zawierał elementu mówienia i był oceniany na innej skali.
Egzamin TOEFL PBT trwał 2,5 godziny i był podzielony na 4 części. Pierwszą częścią było rozumienie ze słuchu, ta część trwała od 30 do 40 minut i liczyła sobie łącznie 50 pytań. Pierwsza sekcja słuchania zawierała krótkie nagrania i pytania na ich temat. W drugiej sekcji znajdowały się dłuższe nagrania.
Druga część egzaminu TOEFL PBT nie posiadała odpowiednika w żadnym z pozostałych standaryzowanych egzaminów z języka angielskiego. Była to sekcja „Structure and Written Expression”, w której uczeń miał za zadanie wypełnić luki w zdaniach i znaleźć błędy w tekstach pisanych. Ta sekcja trwała 25 minut.
Trzecią częścią było czytanie ze zrozumieniem, które trwało 55 minut. Ta część zawierała kilka fragmentów tekstów o różnej długości do przeczytania oraz pytania dotyczące tych fragmentów.
Ostatnią częścią egzaminu TOEFL PBT było pisanie, które trwa zaledwie 30 minut. Uczeń proszony jest o napisanie jednego eseju.
Egzamin TOEFL PBT oceniany był w skali od 310 do 677 punktów, która obejmowała tylko trzy pierwsze części egzaminu. Część pisemna nie była uwzględniona w ogólnym wyniku, była natomiast raportowana oddzielnie w skali od 0 do 6. Wyniki z TOEFL PBT są ważne przez 2 lata i mogą być wykorzystane na każdej uczelni, która akceptuje wyniki TOEFL iBT. Większość uczelni w Stanach Zjednoczonych posiada minimalny próg punktowy z egzaminu TOEFL iBT wymagany do przyjęcia na studia. ETS publikuje tabelę konwersji, dzięki której uczelnie mogą łatwo przeliczyć wyniki PBT na wyniki iBT.