Kropka

Kropka, w języku angielskim „period” („full stop” w brytyjskim angielskim) jest prawdopodobnie najłatwiejszym w użyciu znakiem interpunkcyjnym. Możemy traktować ją jak nóż, który przycina zdania do wymaganej długości. Ogólnie rzecz biorąc, możemy rozdzielić zdania używając kropki na końcu logicznej i kompletnej myśli, która wygląda i brzmi poprawnie.

Oznaczanie końca zdania, które nie jest pytaniem lub wykrzyknieniem

Wskazanie skrótu

Wiele form skróconych wymaga kropki. W angielskim brytyjskim nie stosuje się kropki z: Dr, Mr, Mrs, Ms, ani z większością skrótów pochodzących od pierwszych wielkich liter wyrazów skracanych, na przykład: MA, Phd, CIA. W angielskim amerykańskim, niektóre z tych przypadków wymagają kropki lub obie wersje są poprawne (z lub bez kropki). Jeśli wymagana jest 100% dokładności w zastosowaniu znaków interpunkcyjnych, należy skorzystać z dokładnego przewodnika stylu z zasadami skrótów w potrzebnej odmianie języka angielskiego.

Wielokropek

Często obserwujemy zdania zakończone wielokropkiem, co wskazuje, że tylko część zdania lub tekstu została zacytowana, bądź też została pozostawiona specjalnie, tak aby czytelnik ją uzupełnił.

Kropka po pojedynczym słowie

Czasami pojedynczy wyraz może tworzyć zdanie. W takim przypadku stawiamy kropkę po tym pojedynczym słowie, tak jak na końcu jakiegokolwiek zdania. Dzieje się tak często w pozdrowieniach i rozkazach, gdzie podmiot jest domyślny.

Kropki w liczebnikach

W języku angielskim, w liczebnikach występują kropki oddzielające liczbę całkowitą od miejsca dziesiętnego. Zatem kropka użyta w liczebniku nazywa się także decimal point i gdy odczytujemy całą liczbę, wymawiamy „point”, chyba, że odnosi się do pieniędzy.