Mowa zależna: nadzieje, intencje i obietnice

Przytaczanie nadziei, intencji i obietnic

Gdy chcemy przytoczyć intencję, nadzieję lub obietnicę, stosujemy odpowiedni czasownik parafrazy, po którym występuje zdanie wprowadzone przez that zawierające would lub zdanie wprowadzone przez bezokolicznik. Czasowniki stosowane w takich zdaniach to między innymi: hope, promise, threaten, guarantee, swear. Trzeba pamiętać, że wyraz that nie jest obowiązkowy w tak zwanych „zdaniach wprowadzonych przez that”, tak jak widać w pierwszym przykładzie poniżej.

Przykłady
Mowa niezależna Mowa zależna
"I'll pay you the money tomorrow," he said. He promised to pay me the money the next day. lub
He promised that he would pay me the money the next day. lub
He promised he would pay me the money the next day.
"I'll be back by lunchtime," he said. He promised to be back by lunchtime. lub
He promised that he would be back by lunchtime.
"We should arrive in London before nightfall," they said. They hoped to arrive in London before nightfall. lub
They hoped they would arrive in London before nightfall.
"Give me the keys to the safe or I'll shoot you!" he shouted. He threatened to shoot me if I didn't give him the keys to the safe. lub
He threatened that he would shoot me if I didn't give him the keys to the safe.
"I will not tell anyone your secret" he said. He swore that he would not tell anyone my secret. lub
He swore not to tell anyone my secret.